بياييد عضو شويد 

 10000ریالی: مرسی عزیزم (تو دلش ای گدا) 

میمیرم برات،بیا بغلم،کجایی بیا ببینمت دلم برات یه ذره شده... 


200000 ریالی: کسی اینقدرا دیگه خر نشده....

 یه پدری یه روبات دروغ سنج میخره که با شنیدن دروغ ،سیلی میزده تو گوش.
پدره تصمیم میگیره اونو سر شام امتحانش کنه.
پدر: پسرم،امروز کجا بودی؟
پسر:مدرسه بودم.
روبات یه سیلی میزنه تو گوش پسره

پسر:رفته بودم سینما
پدر:کدوم فیلم؟
پسر:دزد عروسک ها
روبات یه سیلی مبزنه تو گوش پسره
پسر:فیلم [کلمه زشت ] بود

پدر:چی؟ من وقتی همسن تو بودم ،نمیدونستم [کلمه زشت ] چیه
روبات یه سیلی میزنه تو گوش پدر

مادر:ببخش عزیزم،هر چه باشه بالاخره پسرته.
روبات یه سیلی میزنه تو گوش مادره!!!!!!!!!!!!!

اي خدا دوستت دارم

اللّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ لاَ تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلاَ نَوْمٌ لَّهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الأَرْضِ مَن ذَا الَّذِی یَشْفَعُ

عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلاَ یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاء وَسِعَ کُرْسِیُّهُ

السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَلاَ یَؤُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ*

لاَ إِکْرَاهَ فِی الدِّینِ قَد تَّبَیَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَیِّ فَمَنْ یَکْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَیُؤْمِن بِاللّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَکَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىَ

لاَ

انفِصَامَ لَهَا وَاللّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ * اللّهُ وَلِیُّ الَّذِینَ آمَنُواْ یُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّوُرِ وَالَّذِینَ کَفَرُواْ أَوْلِیَآؤُهُمُ

الطَّاغُوتُ یُخْرِجُونَهُم مِّنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ أُوْلَئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ*

خداى یکتا که جز او کسی شایسته ستایش نیست / او همیشه زندهء پا برجای است /(پس) هیچ گاه خواب سبک و سنگین او را فرا نمی گیرد /آنچه در آسمان ها و آنچه در زمین است در سیطره مالکیّت و فرمانروایى اوست /مگر می شود کسی شفاعت کند(مردم را) بدون اجازهء او / به پیدا و پنهان ایشان آگاه است / وایشان ذرّه ای از دانش او را احاطه ندارند / مگر به آنچه او بخواهد / دامنه تخت (سلطنت) او آسمانها و زمین است/ نگهداری اینها برایش کاری نیست / و او بلند مرتبه ترین و بزرگ مطلق است .
در دین اجباری نیست،فرق میان پیشرفت و سقوط بیان شده است/ پس آن کس که طغیانگر بودامّا به خدا ایمان آورد به بهترین دستاویز نجات (از پرتگاه) رسیده است که پاره شدنی نیست /و خدا شنوا و دانا است./ خدا پشتیبان افراد باایمان است آنها را از تاریکیها بیرون می ‌آورد و به طرف نور میبرد/ به همان صورت به کسانی که طغیان کردند کمک میکند چنان که که آنها را از نور بیرون آورده به درون تاریکیها میبرد/.آنهایند اهل آتش جهنّم و همیشه در آن خواهند بود

باسمه تعالي

1-   فعل ماضي و مضارع با ما منفي مي شود . ( كان = بود ) (ما كان = نبود )

يذهب   = مي رود       ،   مايذهب=     نمي رود

2- فعل مضارع با (لاي نفي  - لم – لما  ) منفي مي شود . يكتب  =   مي نويسد  ، لا يكتب=   نمي نويسد

لم يكتب ( ماضي ساده منفي ، ننوشت ) لما يكتب       هنوز ننوشت يا هنوز ننوشته است                ماضي نقلي منفي

3- هر گاه بر سر فعل ماضي لما بيايد تغييري در حركت آخر آن ايجاد نمي كند زيرا فعل ماضي مبني است اما معني ظرف زمان مي دهد          لما كتب =  زمانيكه (هنگاميكه ) نوشت

4- ان شرطيه بر سر مضارع بيايد جمله به صورت مضارع التزامي معني مي شود . ان شاءالله              اگر خدا بخواهد

5- ان شرطيه بر سر ماضي بيايدجزء اول جمله ( فعل شرط) مضارع التزامي معني مي شود و جزء دوم ( جواب شرط ) مضارع اخباري معني مي شود .   ان تدرس ، فتنجح             اگر درس بخواني پس قبول مي شوي

6- حرف لاي نهي مضارع بر سر فعل مضارع  معادل نهي در زبان فارسي ترجمه مي شود . تكتب=     مي نويسي   ،     لا تكتب    =     ننويس

7- باحرف قد بر سر فعل ماضي حرف تأكيد است . كتب  =   نوشت   ،  قد كتب  =   نوشته است  ، ماضي نقلي مثبت

8- با حرف قد برسر فعل مضارع حرف تعليل است . يكتب  =  مي نويسد  ، قد يكتب   =   گاهي مي نويسد

9- گاهي فعل كان نيز بر سر فعل ماضي و مضارع مي آيد و تغييراتي در معناي آن ايجاد مي كند  . مانند :

يذهب  =   مي رود      ،    كان يذهب =   مي رفت   ،   معادل ماضي استمراري در فارسي

ذهب  =  رفت     ،    كان قد ذهب =  رفته بود   ،  معادل ماضي بعيد در فارسي

10 – ن تأكيد ثقيله آخرسر فعل مضارع و امر حاضر مي آيد و معناي آن راتغيير مي دهد : اكتب        بنويس اكتبنّ       حتما بنويس

11- در صيغه هاي غايب هرگاه فاعل جمله اسم ظاهر باشد فعل در آغاز جمله مفرد مي آيد اما به صورت جمع ترجمه  مي شود .    

    مانند:جاء التلاميذ الي المدرسه       دانش آموزان به مدرسه آمدند

12- فعل در آغاز جمله مفرد مي آيد ( در صورتي كه فاعل ما مثني يا جمع باشد ) اما در وسط جمله تابع جمله است فرضا اگر جمله ما جمع باشد فعل در وسط جمله جمع مي آيد .

13- هرگاه حرف لعل +قد + فعل ماضي با هم بيايد .       لعل قد كتب            ماضي التزامي مي دهد  ( شايد نوشته باشد )

 14- گاهي فعل لازم به وسيله حرف  جر ، ب متعدي مي شود و معنايش تغيير مي كند .

 مانند:  ذهب =    رفت   ،     ذهب ب   =   برد

15-هر گاه فعل لازم به وسيله حرف جر عن متعددي شود معناي منفي مي دهد .

مانند : حديث النكاح سنتي فمن رغب عن سنتي فليس مني

 با توجه به اينكه رغب به معناي علاقه و رغبت است  اما چون بعدش حرف جر عن آمده است سرپيچي معنا شده است .

16-حرف تأ كيد انّ بر سر جملات اسميه به معناي(  همانا- به درستي – قطعا) مي آيد اما هر گاه بر سرش ما بيايد عمل انّ را لغو و آيه يا حديث را حصر مي كند و معناي همانا فقط آورده مي شود .

17- گاهي بين مبتدا و خبر كه هر دو معرفه هستند ضمير منفصل مرفوعي مي آيد كه از نظر نوع و عدد با جمله ما قبل خود مطابقت دارد ونقشي در تركيب ندارد و صرفا براي تأكيد مضمون جمله مي آيد .

مانند :  ذلك هو الفوز العظيم          آن قطعا پيروزي بزرگي است .

18- هر گاه حرف أينَ قبل از فعل بيايد معناي ظرف مكان مي دهد .   أين تذهب   =   كجا مي روي

19- هرگاه اسم استفهام  كيف  قبل از فعل تام بيايد معناي حالت مي دهد .     كيف جئت  =  چگونه آمدي

20- در ترجمه معمولا لاي نفي جنس در جملات كاربرد زيادي دارد كه براي نفي مطلق مي آيد .

لا رجل في الدار= هيچ مردي در خانه نيست   ،   لا شك فيه =   هيچ شكي در آن نيست

بايد توجه داشت كه لاي شبيه به ليس با كمي اختلاف اينگونه ترجمه مي شود .  لارجل في الدار =   يك مرد در خانه نيست .

21-حروف( س و سوف ) كه حروف مستقبل ناميده مي شوند براي آينده نزديك و آينده دور برسر فعل مضارع مي آيند

سيضرب : به زودي خواهد زد.      (آينده نزديك )   سوف يضرب بعدا خواهد زد         ( آينده دور )

22-اگر بخواهد  فعل معني مستقبل منفي بدهد به اول فعل مضارع  لن اضافه مي كنيم .   لن يضرب     =   هرگز نمي زند

23- اگر بخواهد فعل معني حال بدهد به اول فعل مضارع  ل   اضافه مي كنيم .  ليضرب    =   هم اكنون مي زند

24- هل و ء  با فعل ماضي مي آيند  وآن را س‍‍‍ؤالي مي كند ولي اصطلاحا به آن  فعل استفهام نمي گويند .

هل ضرب  = آيا زد ؟       أ ليس =  آيا نيست ؟

25- حروف ناصبه :   حرف لن معني فعل مضارع را غالبا به مستقبل منفي فارسي يا نفي ابد  تبديل مي كند و ساير ادوات نصب ( أن – كي – حتي – ل ) معني فعل مضارع را غالبا به مضارع التزامي تبديل مي كند .  

لن يذهب = هرگز نخواهد رفت  ، نخواهد رفت   ،    لن تقول الكذب  =  هرگز دروغ نمي گويي

ليذهب  =  براي اينكه برود   ، حتي  يذهب  =  تا اينكه برود       

26 – عند  اگر ظرف زمان باشد معمولا به  معني هنگام  و اگر ظرف مكان باشد به معني  نزد  ترجمه مي شود

27-  در ترجمه جمله حاليه ابتدا عبارت ( در حاليكه ) را مي نويسيم و بعد خود فعل متأ ثر از زمان و جمله قبل به صورت زير ترجمه مي شود .  رأيت عليا و هو مسرور  = من علي را ديدم در حاليكه خوشحال بود .

28- در ترجمه به اسميه وفعليه بودن جمله توجه شود ؛ يعني اگر جمله اي فعل داشته باشد ترجمه اسميه آن اشكال دارد .

29- در ترجمه جملات وصفيه از حرف  (  كه)  استفاده شود . جاء رجل فاضل  = آمد مردي كه  فاضل است .

30- ضماير منفصل منصوب هرگاه در آغاز بكار روند در ترجمه آنها از كلماتي مانند : فقط و تنها  استفاده مي كنيم .

اياك نعبد = فقط تو را پرستش مي كنيم .

31-فعل اخذ  گاهي در جمله به معني شروع مي باشد و آن در صورتي است كه از افعال  مقاربه باشد كه در اين صورت فعل مضارع بعد از آن مي آيد و آن فعل مضارع را مي توان به صورت مصدر ترجمه كرد .

اخذ قلبها يخفق بشده = قلبش به شدت شروع به تپيدن كرد .

32-( اذ – اذا )  مفعول فيه واز ادوات شرط به معني آنگاه و زمانيكه بكار مي رود و گاهي به معني اگر نيز بكار مي رود

و اگر برسر فعل ماضي بيايد به مضارع تبديل ميكند .

33- لولا  حرف امتناع است و عبارت به صورت اگر نبود ترجمه مي شود و جمله بعد از آن به صورت استمراري ترجمه مي شود .   لو لا علي لهلك عمر  = اگر علي نبود عمر هلاك مي شد .

34- گاهي فعل ماضي بصورت جمله دعائيه بكار مي رود .       قدس سره =  تربتش پاك باد                        رضي الله عنه   = خدا از او راضي باد

35- در ترجمه به انواع ضمير و ترجمه صحيح آن و همچنين مرجع ضمائر غايب بسيار دقت شود .

36- در ترجمه فعلهاي مجهول اغلب از فعل شدن استفاده مي كنيم :

 بُني مسجد في مدينه  = مسجدي در شهر ي ساخته شد

37- در ترجمه فعلهاي دو مفعولي ( أقرض – جعل – وجد – أعطي )  معمولا يكي از دو مفعول با علامت را و ديگري بدون علامت و يا همراه حرف متمم مي آيد .

38- فعل قام همراه ب حرف جر به معني انجام داد ، پرداخت به كار مي رود  :

قام الطالب بتلاوة القرآن   =  دانش آموز به تلاوت قرآن پرداخت

39- ترجمه فعلهاي كه در جواب فعلهاي طلب ( امر – نهي ) مي آيد بصورت التزامي بعد از حرف  تا  آورده مي شود .

احسن الي الناس تستعبد قلوبهم  =  به مردم احسان كن تا دلهايشان را بدست آوري

40- كلمه  كل به تناسب در جمله به معني هر – همه – هريك مي آيد .

41- گاهي بر حسب نياز و موقعيت فعل به صورت صفت ترجمه مي شود  .

قال الله عز وجل  = خداوند عزيز و بزرگ فرمود .

42- چون در زبان عربي فعلي به عنوان داشتن بكار نمي رود براي اين منظور از كلمه ( عند  يا  ل ) استفاده مي شود .

كان عندي كتاب = كتابي داشتم     ،    كان لي كتاب

43 – هناك ظرف مكان به معني آنجا  گاهي اوقات به معناي ( هست  يا وجود دارد ) ترجمه مي شود .

هناك كتاب علي الكرسي  = كتابي روي صندلي هست  يا وجود دارد .

هناك آمال كثيره  = آرزوهاي زيادي وجود دارد .

44- افعال معمولا از نظر معني 4 حالت دارند :

الف ) افعالي كه حالت عارضي دارند . مانند : غضب    =     خشمگين شد.

ب) افعالي كه حالت ذاتي دارند . مانند :‌حسن     =       نيكو شد .

ج) افعالي كه بر رنگ و عيب دلالت مي كنند . أعوج    =   كج شد     أسود    =   سياه شد .

د) افعالي كه معناي نظافت وطهارت در بر دارند .  طهر   =   پاك شد،     نظف  = تميز شد .               

باسمه تعالي